Analiza porównawcza tekstów literackich

obowiązkowe

1) podstawowa znajomość pojęć z zakresu poetyki opisowej,

2) podstawowa wiedza z historii literatury polskiej i obcej.

w sali

Ćwiczenia poświęcone są analizie dwudziestowiecznych i współczesnych tekstów literackich oraz tekstów kultury w ujęciu porównawczym. Przybliżają przydatne w takiej analizie pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne. Proponują spojrzenie na interesujące i ważne fragmenty historii (głównie) polskiej literatury XX i XXI wieku z perspektywy komparatystycznej.

Ćwiczenia poświęcone są analizie i interpretacji porównawczej dwudziestowiecznych i współczesnych tekstów literackich oraz tekstów kultury, które reprezentują różne rodzaje oraz gatunki, obejmując poezję i prozę, zarówno fikcjonalną, jak i niefikcjonalną. Przybliżają podstawowe pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne komparatystyki.

Analizy tekstów klasyków (głównie) literatury polskiej traktowane są szeroko, nie tylko jako próby ukazania ich twórczości w różnorodnych kontekstach, w relacjach z innymi tekstami literackimi i tekstami kultury, lecz także jako kolejne próby zrozumienia wybranych aspektów ich pisarstwa. Ćwiczenia proponują spojrzenie na interesujące i ważne fragmenty historii literatury XX i XXI wieku z perspektywy komparatystycznej.

Literatura przedmiotowa (wybór):

1. Kłosiński K., Poezja żalu, Katowice 2001 (fragmenty).

2. Konończuk E., Mapa w interdyscyplinarnym dialogu geografii, historii i literatury, „Teksty Drugie” 2011, nr 5.

3. Legeżyńska A., Gest pożegnania. Szkice o poetyckiej świadomości elegijno-ironicznej, Poznań 1999 (fragmenty).

4. Lutto-Kamińska A., Kolęda dawniej i dziś. Z zagadnień semantyki terminów gatunkowych, „Pamiętnik Literacki” 2006, z. 3.

5. Markiewicz H., Interpretacja semantyczna dzieł literackich, [w:] tenże, Wymiary dzieła literackiego, Kraków 1996.

6. Nawarecki A., Mikrologia, genologia, miniatura, [w:] Miniatura i mikrologia literacka, red. A. Nawarecki, Katowice 2000.

7. Skórczewski D., Dlaczego Paweł Huelle napisał „Castorpa”?, „Teksty Drugie” 2006, nr 3.

8. Witosz B., Ekfraza w tekście użytkowym – w perspektywie genologicznej i dyskursywnej, „Teksty Drugie” 2009, nr 1-2.

UWAGA: tytuły i adresy bibliograficzne proponowanych tekstów literackich zostaną podane na zajęciach.

Student uzyskuje i rozwija umiejętność analizy tekstów literackich oraz tekstów kultury w ujęciu porównawczym. Zna podstawowe pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne z zakresu komparatystyki i poetyki porównawczej. Uczy się nimi posługiwać w analizie tekstów literackich oraz tekstów kultury. Pogłębia umiejętność samodzielnego kształtowania metadyskursu naukowego. Uczy się rozróżniać metodologię komparatystyczną od metodologii właściwych innym dziedzinom humanistyki naukowej. Nabywa umiejętności myślenia w kategoriach komparatystycznych: postrzegania, rozumienia i objaśniania zjawisk literatury oraz kultury w kategoriach ich wzajemnych relacji i oddziaływań.

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest systematyczna obecność na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności) i pozytywna ocena z pracy semestralnej. Najważniejsze kryterium oceny to stopień przygotowania do zajęć potwierdzony aktywnością.

zdalnie

zdalnie