Analiza porównawcza tekstów literackich

obowiązkowe

1) podstawowa znajomość pojęć z zakresu poetyki opisowej,

2) podstawowa wiedza z historii literatury polskiej i obcej.

w sali

Ćwiczenia skupione są na (mikro)analizie dwudziestowiecznych i współczesnych tekstów literackich oraz tekstów kultury w ujęciu porównawczym. Przybliżają przydatne w takiej analizie pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne. Proponują spojrzenie na interesujące i ważne fragmenty historii (głównie) polskiej literatury XX i XXI wieku z perspektywy komparatystycznej.

Ćwiczenia skupione są na (mikro)analizie i interpretacji porównawczej dwudziestowiecznych i współczesnych tekstów literackich oraz tekstów kultury, które reprezentują różne rodzaje oraz gatunki, obejmując poezję i prozę, zarówno fikcjonalną, jak i niefikcjonalną. Przybliżają podstawowe pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne komparatystyki.

Analizy tekstów klasyków (głównie) literatury polskiej traktowane są szeroko, nie tylko jako próby ukazania ich twórczości w różnorodnych kontekstach, w relacjach z innymi tekstami literackimi i tekstami kultury, lecz także jako kolejne próby zrozumienia wybranych aspektów ich pisarstwa. Ćwiczenia proponują spojrzenie na interesujące i ważne fragmenty historii literatury XX i XXI wieku z perspektywy komparatystycznej.

Student uzyskuje i rozwija umiejętność analizy tekstów literackich oraz tekstów kultury w ujęciu porównawczym. Zna podstawowe pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne z zakresu komparatystyki i poetyki porównawczej. Uczy się nimi posługiwać w analizie tekstów literackich oraz tekstów kultury. Pogłębia umiejętność samodzielnego kształtowania metadyskursu naukowego. Uczy się rozróżniać metodologię komparatystyczną od metodologii właściwych innym dziedzinom humanistyki naukowej. Nabywa umiejętności myślenia w kategoriach komparatystycznych: postrzegania, rozumienia i objaśniania zjawisk literatury oraz kultury w kategoriach ich wzajemnych relacji i oddziaływań.

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest systematyczna obecność na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności) i pozytywna ocena z pracy semestralnej. Najważniejsze kryterium oceny to stopień przygotowania do zajęć potwierdzony aktywnością.

Nakład pracy studenta:

- uczestnictwo w ćwiczeniach - 30 godzin (1 ECTS)

- przygotowanie do ćwiczeń - 45 godzin (1,5 ECTS)

- przygotowanie pracy rocznej - 30 godzin (1 ECTS)

Wykorzystanie narzędzi sztucznej inteligencji:

1. Jeśli student chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:

a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,

b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.

2. Student nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.

3. Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:

a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub

b. w sposób z nią nieuzgodniony,

osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej.