Siedem. Lektura opowieści kanterberyjskich jako przyczynek do refleksji o pojęciu grzechu w kulturze Zachodu

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3700-AL-SLOK-OG
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Siedem. Lektura opowieści kanterberyjskich jako przyczynek do refleksji o pojęciu grzechu w kulturze Zachodu
Jednostka:	Wydział "Artes Liberales"
Grupy:	Przedmioty oferowane przez Kolegium Artes Liberales Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Przedmioty ogólnouniwersyteckie Wydziału "Artes Liberales" Przedmioty ogólnouniwersyteckie wystawiane przez Kolegium Artes Liberales
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	ogólnouniwersyteckie
Założenia (opisowo):	Znajomość języka ang. na poziomie B2 Student powinien posiadać podstawowe umiejętności w zakresie samodzielnej analizy dzieła literackiego oraz „uważność” na treści zakodowane w formie wizualnej.
Skrócony opis:	Kurs poświęcony analizie wybranych fragmentów ze zbioru czternastowiecznych opowieści Geoffrey’a Chaucera w przekładzie na współczesną polszczyznę. W dziele tym odkrywać będziemy poważne i humorystyczne (nierzadko wręcz sprośne) alegorie Siedmiu Grzechów Głównych. Porównywać je będziemy z ikonograficznymi przedstawieniami pychy, chciwości, łakomstwa, lubieżności, gniewu, zazdrości i lenistwa z różnych epok. Kurs będzie miał charakter interdyscyplinarny, ponieważ lekturę tekstu literackiego zestawiać będziemy z filmową wersją Opowieści w reżyserii Pier Paolo Pasoliniego i analizą obrazów.
Pełny opis:	Już wczesne chrześcijaństwo próbowało skatalogować ludzkie przywary: w pismach jednego z Ojców Pustyni, Ewagriusza z Pontu znajdziemy listę złych myśli, które mogą rozwinąć się w zgubne namiętności: obżarstwa, nieczystości, chciwości, gniewu, smutku, pychy. W VII wieku ustalono następujący kanon grzechów głównych: Pycha (Superbia), Chciwość (Avaritia), Nieczystość (Luxuria), Zazdrość (Invidia), Łakomstwo (Gula), Gniew (Ira) i Lenistwo (Acedia). Ich łacińskie inicjały utworzyły zapomniane dziś słowo SALIGIA. Święty Tomasz z Akwinu nie tylko wylicza tych siedem grzechów, lecz także wskazuje na ich hierarchię wskazując na pychę jako źródło, „korzeń” wszelkiego zepsucia: radix malorum est superbia. W Boskiej komedii Dante, pielgrzym po zaświatach, spotyka trzy bestie: panterę, lwa i wilczycę, które kolejno symbolizują lubieżność, gniew i chciwość. Według Dantego najcięższym grzechem jest właśnie chciwość (cupiditas). Temat ten nie przestaje inspirować artystów. W sztukach plastycznych epoki średniowiecza i renesansu znajdziemy imponującą galerię konterfektów każdego z tych grzechów. Współcześnie motyw Siedmiu Grzechów Głównych wykorzystali twórcy thrillera Siedem (film z 1995 roku). Kurs poświęcony będzie przede wszystkim lekturze wybranych fragmentów Opowieści kanterberyjskich w przekładzie na współczesną polszczyznę. Umieszczając to dzieło w szerokim kontekście kulturowym, będziemy w nim odkrywać będziemy poważne i humorystyczne (nierzadko wręcz sprośne) alegorie Siedmiu Grzechów Głównych. Kwestia grzechu jest nieodłącznie związana z pojęciem wolnej woli; do tego problemu nawiązuje Opowieść rycerza. Zastanawiać się będziemy, na ile poeta jest moralizatorem, a na ile wykorzystuje motyw występku, by przykuć uwagę czytelnika. Odniesienie do wybitnego dzieła Pasoliniego pozwoli nam odnieść się do kwestii związku grzechu z karnawałem i pojęcia karnawalizacji kultury średniowiecza. Oceniam, że przygotowanie się do aktywnego uczestnictwa w zajęcia zajmie Państwu około 40 godzin w całym semestrze.
Literatura:	Bolecki, Włodimierz. Język, polifinia, karnawał. „Teksty: teoria literatury, krytyka, interpretacja”, 3 (1977): 7-33. Chaucer, Geoffrey. Opowieści kanterberyjskie. Przeł. Jarek Zawadzki. Katowice 2022. (wybór) Limon, Jerzy. Siedem grzechów głównych (z zarazą w tle). Gdańsk 2022. Tupper, Frederick. “Chaucer and the Seven Deadly Sins”, MLA 29 (1) (1914): 93-128. Ilustrowany katalog wystawy Siedem grzechów głównych, Eksponaty ze zbiorów Gabinetu Rycin Polskiej Akademii Umiejętności w Bibliotece Naukowej PAU i PAN w Krakowie. Warszawa 2006. Filmy: Pier Paolo Pasolini, Opowieści kanterberyjskie 1972. David Flincher, Se7en, 1975.
Efekty uczenia się:	Po zakonczeniu zajęć, Absolwent: Zna najważniejsze metody badań interdyscyplinarnych Zna podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów kultury; Potrafi dokonywać analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów Potrafi skontekstualizować dzieło kultury w odniesieniu do czasu jego powstania; Absolwent przestrzega zasady tolerancji, rozumie dziedzictwo kulturowe i ma poszanowanie dla różnic kulturowych
Metody i kryteria oceniania:	Ocena końcowa będzie wypadkową: - aktywności na zajęciach 25% - krótkiej pisemnej pracy domowej w trakcie semestru 25% - zaliczenia (kolokwium) w formie rozmowy 50 % zaliczenie na ocenę

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.